ေ႐ႊ၀ါေရာင္ စပါးေတြ ရင့္မွည့္ေနၿပီ ညီမေလး

သစ္ေကာင္းအိမ္

ငါတုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ဆင္းတုကုိ
ေခါင္း႐ုိက္ခြဲသူ
ငါတုိ႔ ဦးၫႊတ္တဲ့ တရားကုိ
လွံစြပ္နဲ႔ ထုိးသူ
ငါတုိ႔ ၀ပ္တြားတဲ့ ၀တၱကေျမကုိ
က်ည္ဆံနဲ႔ မီးေလာင္တုိက္သြင္းသူ

လမ္းေဘး
ေတြ႕ရာအုတ္ခဲနဲ႔ ငါတုိ႔ ျပန္ထုတယ္
ဒါ … အၾကမ္းဖက္မႈလား

ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔ရြက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက

ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက
ငါတုိ႔တက္ေတြကုိ
ၾကမ္းၾကမ္း ဖက္ထားၾက

ရန္သူကုိ ရန္သူလုိ႔ မေခၚနဲ႔ဆုိ
ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ ကာတြန္းထဲက လူ႐ုိင္းေတြလုိ
“ယူသန္ … ယူသန္..” လုိ႔ ေအာ္မယ္

မစၥတာ ဘန္ကီမြန္းေရ ….
အသက္ကယ္ေဘာ မပါတဲ့ ကမၻာႀကီးထဲ
ဘီကီနီ မ၀တ္ဘဲ
ေရနစ္ေနတဲ့ ေခတ္တစ္ေခတ္ဟာ
ငါတုိ႔ျဖစ္တယ္

ျမင္ကြင္းေတြဟာ ဟင္းလင္းပဲ

ေဆာင္းဦးေပါက္ ကြင္းျပင္မွာေတာ့
ေရႊ၀ါေရာင္ စပါးေတြ
၀င္းမွည့္ေနၿပီ ညီမေလး ။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္
(၀၄၊ ၁၁၊ ၂၀၀၇)