တိမ္ကိုစီး၍ သစၥာရွာသူ

ညဳိထက္ (လမ္းသစ္ဦး)

ဒီေနရာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လႈပ္ရွားဂြင္ “အထူးေဒသ” ရဲ႕ အေျခအစပ္၊ ေျပာက္ၾကားတပ္ဖြဲ႔မ်ား စစ္ကစားႈ ေကာင္းသည့္ ေနရာေတာ့ မဟုတ္၊ ေဒသအေနအထားအရကိုကလည္း စစ္ေရးအေခၚအရ “ရန္၀င္၊ ငါ၀င္ေဒသ”၊ ရန္သူ႔စိုးမိုးဂြင္ ေျမျပန္႔ႏွင့္ မိမိတို႔ေျခကုတ္ေဒသတို႔ ထိစပ္နယ္ေျမ၊ ဤေနရာကို ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္က အလုပ္အဖဲြ႔ငယ္တခုျဖစ္သည့္ ရဲေဘာ္ထူးေအာင္ႏွင့္ က်ေနာ္၊ ထို႔အျပင္ ရြာသားတခ်ဳိ႔၊ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔တြင္ ထူးထူးျခားျခား မွတ္တိုင္တခုကို ထမ္းထားသည္၊ ထိုမွတ္တိုင္တြင္ ေရးထားသည္က …

ရဲေဘာ္ညဳိထြန္းေအာင္
အသက္ (၃၈) ႏွစ္
၃၀ – ၉ – ၉၅

(၁)
ေခ်ာင္းကေလးက သာမိတိုက္ရြာျဖစ္သည့္ သာစည္ရြာကေလးကို ၀ုိက္ေခြၿပီး စီးဆင္းေနသည္၊ က်ေနာ္တို႔ ရြာထဲသို႔မ၀င္၊ ကြင္းေကြ႔ၿပီး ေခ်ာင္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ၾကမည္၊ ေခ်ာင္းျဖတ္၍ၿပီးသည္ႏွင့္ ေတြ႔ရမည့္လမ္းက အေရးၾကီးသည္၊ ၆ ေပလမ္း၊ ထိုလမ္းမ်ဳိးက စစ္သံုးေျမပံုတြင္ပါေသာေၾကာင့္ ရန္သူ႔ စစ္ေၾကာင္းမ်ား အသံုးၿပဳေလ့ရွိသည့္ လမ္း၊ လက္ဆင့္ကမ္း သတင္းစနစ္အရေတာ့ ရန္သူရွင္းသည္၊ သို႔ေသာ္ ေပါ့၍မရ၊ ေရွ႕မွာရွိေနသည့္ေဒသက ကုိယ့္ေဒသမဟုတ္၊ ရုတ္ခ်ည္းေရာက္လာလ်င္ တုန္႔ျပန္ႏုိင္ရန္ ျပင္ဆင္ထားရမည္၊ လမ္းကိုေတြ႔ေနရၿပီ၊ သတိႏွင့္ေရွ႕ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္သည္၊ ထူးျခားမႈမရွိ၊ လမ္းကို အေျပးျဖတ္ၿပီး ေတာစပ္သို႔ တိုး၀င္လိုက္ၾကသည္၊ ရြာသားတေယာက္ေရွ႕တက္လာသည္၊ သူက ေနရာသိသူ၊


သြားေနရသည္က ေတာထဲေတာင္ထဲကိုပင္ ေနာက္ေဖးေပါက္က ၀င္ေနရသလိုမ်ဳိး၊ ေတာကိုတိုး။ ေတာင္ကိုျဖတ္၊ ျခဳံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းၾကားမွာ၊ ေရာက္ၿပီ၊ သူရဲေကာင္း၊ ေတာ္လွန္တဲ့သူရဲေကာင္း၀ိဥာာဥ္ ကိန္း၀ပ္ရာေျမပံုမို႔မို႔၊ ေတာင္ဆင္ေျခေလ်ာမွစီးဆင္းေသာ ေရစီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေျမပံုအေနအထားပင္ ပ်က္လု႔ပ်က္ခင္၊ မနည္းရွာယူရသည္၊ ေၾကကြဲစရာ၊ ေတာ္လွန္ေသာ အညတရ သူရဲေကာင္း. မခမ္းနားေသာ အာဇာနည္ဗိြၽာန္၊ ဟုတ္သည္၊ မခမ္းနား၊ အျမင္မခမ္းနား၊ လံုး၀ကို အျမင္မခမ္းနား၊ သို႔ေသာ္ မဟာပထ၀ီေျမသားထုလို သိပ္သည္းသည့္ၾကီးျမတ္မႈေတြကေတာ့ ထည္၀ါခမ္းနားလြန္းလွသည့္ ေတာၾကိဳအံုၾကားကေျမပံု၊ ဆို႔နစ္ေသာခံစားမႈက က်ေနာ့္တကိုယ္လံုးကို ျဖစ္ညႇစ္ျပစ္ေနသလို၊
ဦးစြာ ေျမပံုကို ျပဳျပင္ရဦးမည္၊ ပါလာသည့္ ေပါက္တူးျဖင့္ ေျမပံုကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္သြားေအာင္ ျပဳျပင္ၾကသည္၊ ထို႔ေနာက္ မွတ္တိုင္ကို ေခါင္းရင္းဘတ္ေနရာတြင္ အေသအခ်ာစိုက္ထူေပးသည္၊ ၀ါးခုတ္ၿပီး ေျမပံုကို ကာရန္ေပးလိုက္ၾကသည္၊ တိရိစာန္မ်ား မျဖတ္ဆီးမိေစရန္၊ စည္းရိုးအျပင္မွေနၿပီး ေရဆင္း ေကာင္းေအာင္ ေျမာင္းေပါက္ေပးလိုက္ၾကသည္၊ ေဒသခံရြာသားမ်ားကလည္း သူ႔ေျမပံုျပဳျပင္ရာတြင္ စိတ္အားထက္သန္စြာ လုပ္ေပးခဲ့သည္၊ မွန္သည္၊ သူသည္ လူထုအက်ဳိးအတြက္ ရန္သူ၏ လူမဆန္စြာ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ သက္ျဖတ္မႈကို ရင္စီးခံခဲ့သူ၊ နီးစပ္ရာ ေတာပန္းမ်ားကိုဆြတ္ခူးၿပီး မဟာသူရဲေကာင္း. ေျမပံုေပၚမွာ ခင္းျဖန္႔ေပးၾကသည္၊
ေလးပင္ေသာ အေလးျပဳရန္ အမိန္႔ေပးသံ၊ ေလးပင္ေသာ လက္တင္အေလးျပဳ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ ေလးပင္ေသာ သက္ျပင္းခ်သံမ်ား၊

(၂)
သူႏွင့္ က်ေနာ္ စတင္ေတြ႔ဆံုျဖစ္ၾကသည္က ဆရာဒဂုန္တာရာ ကဗ်ာျဖင့္ ပန္းခ်ီေရးခဲ့သည့္ မဲနယ္ေတာင္မွာ၊ ထိုအခ်ိန္က မဲနယ္ေတာင္တြင္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က အလုပ္အဖြဲ႔တဖြဲ႔ ရွိေနသည္၊ ထိုအထဲတြင္ သူလည္းပါသည္၊ မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ခဲ့သည့္ ထိေတြ႔မႈတြင္ ဒဏ္ရာရထားေသာ ရဲေဘာ္ (၂)ဦးလည္း ရွိေနသည္၊ ရဲေဘာ္ေအာင္ဒင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္မိုးေက်ာ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေတာအ၀င္ခရီးကို လႈိက္လွဲမႈျဖင့္ ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုၾကသည္၊ သူထိုအခ်ိန္က တပ္စိတ္မႈးတာ၀န္ႏွင့္အတူ ဆက္သြယ္ေရးတာ၀န္ကိုပါ တြဲယူေနသည့္ အခ်ိန္၊ က်ေနာ္တို႔ေရာက္သည့္ေန႔မွာပင္ ေနာက္တန္းသို႔ သတင္းပို႔သည္၊

“ညီေနာင္အားသစ္ ေက်ာင္းသားႏွစ္ဦး ေရာက္ရွိ”
ထိုအခ်ိန္ကတည္းက စတင္ခဲ့ေသာ သူႏွင့္ က်ေနာ့္ၾကားက ဆက္ဆံေရးတြင္ အဖုအထစ္မရွိခဲ့၊ က်ေနာ္တို႔ၾကားတြင္ ရိုးရွင္းေသာ တေၾကာင္းသြားဆက္ဆံေရးသာ ရွိခဲ့သည္၊ သူႏွင့္ က်ေနာ္က ညီရင္းအကိုေတြလို ေနခဲ့ၾကသူေတြ၊ က်ေနာ္က အင္မတန္ အေမးအျမန္းထူသည္၊ မသိတာ။ မရွင္းတာ။ မေၾကညက္တာရွိလ်င္ ေႏွးေန။ ေတြေနတာေတြမရွိ၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ တဲ့တိုးေမးေလ့ ရွိသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူက က်ေနာ့္ကို “ေမာင္လူေမႊး”ဟု ေခၚခဲ့သည္၊ သူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ “ေမာင္လူေအး” ယခုေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေမာင္လူေအးလည္း မရွိေတာ့ၿပီ၊ က်ေနာ္တြင္လည္း မသိတာ။ မရွင္းတာ။ မေၾကညတ္တာရွိလ်င္ ယခင္ကလို တဲ့တိုးေမးတက္တဲ့ အေလ့က ေပ်ာက္သေလာက္ပင္၊ ႏုိင္ငံေရးေလာကဓံေတြၾကားမွာ “ေဗဒါပ်ံ အံခဲ”ခဲ့ရတာေတြက တနင့္တပိုးရွိခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား၊

သူက လူခ်စ္။ လူခင္အင္မတန္ မ်ားသည့္လူျဖစ္သည္၊ သူရဲ႕ရိုးရွင္းၿပီး မာန္မာနကင္းစင္သည့္ပံုရိပ္ႏွင့္ စိတ္ရွည္သည္းခံတက္သည့္ အရိပ္ၾသဇာတို႔က က်ေနာ္တို႔အေပၚ လြမ္းမိုးခဲ့ပံုရသည္၊ တပ္ရင္းတြင္ အဆိုးဆံုးရဲေဘာ္မ်ားပင္ သူ႔တပ္စိတ္ေရာက္လ်င္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းျဖစ္သြားေလ့ရွိသည္၊ ရဲေဘာ္မ်ားက သူ႔ကိုေၾကာက္၍မဟုတ္၊ သူက အာဏာျပ၍ ရဲေဘာ္ထိမ္းသည့္နည္းကို ဘယ္ေတာ့မွ မသံုး၊ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ပညာေပးေလ့ရွိသည္၊
သူ႔မ်က္ႏွာက သုန္သုန္မႈန္မႈန္ ရွဴတည္တည္ မရွိ၊ အင္မတန္လည္း စိတ္ဆိုး စိတ္တိုခဲသည့္လူ၊ စံျပရဲေဘာ္ျဖစ္ေရးအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္းဆိုခဲ့သလို။ အျခားရဲေဘာ္မ်ားကိုလည္း ေတာင္းဆိုသူ၊ အားေပးကူညီ ထိမ္းေၾကာင္းေပးေလ့ရွိသည့္သူ၊ အနစ္နာခံေရးမူကို လက္ေတြ႔က်င့္သံုးသူ၊ ေ၀ဖန္ေရးလည္း ညင္သာသူ၊

သူ အရက္ေသာက္သည္ကို က်ေနာ္တၾကိမ္သာ ေတြ႔ဖူးသည္၊ ထိုတၾကိမ္သည္လည္း မွတ္မွတ္ရရ၊ ၁၉၉၄၊ အတာသၾကၤန္ပြဲ၊ ေတာခိုၿပီးကတည္းက သၾကၤန္ကို ေနာင္ေကာင္ကီမွာၫကံလိုက္။ ပြန္ေခ်ာင္းမွာ ၫကံလိုက္။ လြယ္ဖီမွာ ၫကံလိုက္။ မဲနယ္ေတာင္ေျခမွာ ၫကံလိုက္၊ ရန္သူႏွင့္ စစ္ကစားေနရသည့္ ေနရာမ်ားတြင္သာ ဆံုျဖစ္ၾကသည္၊ လြတ္လပ္ေသာ မိမိနယ္ေျမ ေနာက္တန္းစခန္းမွာ ၫကံရသည္က ႊအၾကိမ္ ပထမ၊ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ဗဟိုေဒသ၊ ပြဲလည္းရွိေနသည္၊ ျပဇာတ္။ သံခ်ပ္။ သီခ်င္းသီဆိုမႈ။ ယိမ္းအက...စသည္၊ ထိုပြဲတြင္ ရဲေဘာ္မ်ားသံုးစြဲရန္ တပ္ရင္းမွဴးက မုန္႔ဖိုးေပးသည္၊ တေယာက္ ၅ ဘတ္၊ ၅ ဘတ္ရသည္ကိုပင္ က်ေနာ္တို႔မွာ ေပ်ာ္မဆံုး၊ ညေနေရာက္ေတာ့ အလွ်ဳိလွ်ဳိ၊ ေသာက္တက္သူမ်ားေရာ။ မေသာက္တက္သူမ်ားပါ သံလြင္ကမ္းေဘးက ေက်ာက္ေဆာင္ေတြေပၚမွာ၊ ထိုအခ်ိန္က က်ေနာ္ေရာသူပါ မေသာက္သူမ်ားစာရင္း၀င္၊ က်ေနာ္တို႔ မေသာက္တက္သူမ်ားခ်ည္း ၀ုိင္းဖြဲ႔သည္၊ ၿပီးေတာ့ သၾကၤန္ပြဲသို႔ ခ်ီတတ္ၾကသည္၊ ထို႔ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ ကၾကသည္၊ ေကြးေနေအာင္ ကၾကသည္၊ ကၾကရင္း ပို၍မူးလာၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး ထိုးအန္လိုက္ၾကေတာ့သည္၊ ၿပီးေတာ့ ခ်ာခ်ာလည္၊ ရဲေဘာ္မ်ားကေတြ႔ၿပီး ၀ုိင္း၀န္းျပဳစုၾက၍သာ ေတာ္ေတာ့သည္၊ ေနာက္ေန႔မွသိရတာက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ “We are the World” ကို ကဗ်ာလြတ္ဆိုရင္း ထိုးအန္သြားၾကတာ ဆိုပဲ၊


(၃)
သူ႔ကို ရဲေဘာ္မ်ားက “အေမၾကည္”ဟု ခ်စ္စႏုိး ေခၚၾကသည္၊ ဟုတ္လည္း ဟုတ္သည္၊ သူက လႈပ္ရွားပဲျဖစ္ျဖစ္။ အထိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အိပ္ရာေစာေစာထၿပီး တပ္စစ္ေဆးမႈလုပ္သည္၊ ၿပီးလ်င္ တပ္စိတ္ ရဲေဘာ္မ်ားကို လိုက္ႏႈိးၿပီး stand by အေနအထားျပင္ခိုင္းသည္၊ သူႏွင့္ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ႔က မီးေမႊးၿပီး ထမင္းခ်က္ဖို႔ျပင္ေတာ့သည္၊ ပါးစပ္ၾကီးဟၿပီး ထမင္းကို စိတ္၀င္တစားခ်က္ေနသည့္ သူပံုက ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္စရာ၊ ၿပီး...သူ႔ကို ၀ုိင္းကူခ်က္ျပဳပ္ေနသူမ်ားထဲတြင္ က်ေနာ္တို႔လို ရဲေဘာ္ငယ္မ်ားပါလာလ်င္ စစ္ေရး။ ႏုိင္ငံေရး ဆံုးမမႈမ်ားကို ေျပာေနလိုက္ေသးသည္၊ ထိုျမင္ကြင္းကို ေတြ႔ရဖန္မ်ားလာေသာအခါ ထိုအမည္တြင္သြားေတာ့သည္၊

သူ႔အမည္ရင္းက “ကိုၾကည္ဆန္း”၊ ျပည္ျမ႔ိဳသား၊ ငယ္စဥ္က စစ္တပ္အ၀န္းအ၀ုိင္းထဲတြင္ ေနခဲ့ဖူးသည္၊ ေမွာ္ဘီ တပ္၀င္းထဲတြင္၊ သူ႔အေဖက ေမၿမိဳ႕စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ (၁) ေက်ာင္းဆင္း၊ မဆလေခတ္တြင္ ႏွစ္တခ်ဳိ႔သာတာ၀န္ယူခဲ့ၿပီး ႏႈတ္ထြက္ကာ ျပည္မွာအေျခခ်ခဲ့သည္၊ မဆလ အညႇဳိးသိုခံရသူ စစ္အရာရွိ၊ သူ၏ အကိုသည္လည္း ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု မတိုင္မီေလးမွာတင္ မဆလမွ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားသည္မွ သတင္းအစအနမရ၊ ေနာက္ႏွစ္တခ်ဳိ႔ၾကာမွ သိရသည္က ေထာင္အႏွစ္ ၂၀ ခ်လိုက္သည္ဟူ၍။ ထပ္သိရသည္က သူတို႔၏ မိသားစုစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုပင္ စစ္အုပ္စု ေႏွာက္ယွက္မႈေၾကာင့္ အေျခရိုင္ေနရေသာအေနအထား၊ လူထုအတြင္းမွာကေတာ့ သူရဲေကာင္းမိသားစု၀င္မ်ား၊

သူက လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီ၀င္၊ ျပည္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ဖူးေသာ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၀င္တိုင္း သူ႔အိမ္တြင္ စားဖူး။ ေသာက္ဖူး။ ေနဖူးၾကသူခ်ည္းပင္၊ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတုိင္းကို ေခါင္းေအးေအးျဖင့္ ပါ၀င္ႏုိင္ခဲ့သူ၊ ရွစ္ေလးလံုး တိုက္ပြဲ။ စက္တင္ဘာ သေဘာတူညီခ်က္။ ၁၉၈၉ ျပည္ၿမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ေရွ႔ အာဇာနည္ေန႔ လြမ္းသူပန္းေခြခ်ပြဲ။ ဒီခ်ဳပ္ – တစည စီးခ်င္းထိုးမူ။ ေမ – ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္စည္းရံုးေရး။ ၂/၉၀ ဖီဆန္ေရး။ သာဓုကန္အစည္းအေ၀း။ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး၊

ျပည္ၿမိဳ႕သားတို႔ထံုးစံအတိုင္း ခင္၀မ္း။ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ႏွင့္ ကိုေဆြတို႔အတြက္ အလြန္ဂုဏ္ယူတက္ၿပီး ျပည္ၿမိဳ႕၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ေတြအျဖစ္ ေျပာေလ့ရွိသူ၊ ယခုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္သည္ပင္ ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ႕ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခဲ့သည္ကို သိမသြားခဲ့သူ။ အႏုပညာကိုျမတ္ႏုိးသူ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ရံခါကဗ်ာဖန္တီးတက္ၿပီး တပ္ရင္းမွထုတ္ေ၀ေသာ ကဗ်ာစာအုပ္မ်ားတြင္ ေရးသားခဲ့သူ။ ေတာ္လွန္ေရးကို ထြက္ခါနီး စက္မႈေက်းလတ္တြင္ ဆရာဒဂုန္တာရာအား ၀င္ေရာက္ဂါရ၀ျပဳခြင့္ရခဲ့သည္ကို တသသေျပာတက္သူ၊

(၄)
က်ေနာ္တို႔တပ္ဦး ႏုစဥ္ဘ၀က ကိစၥေလးတခုရွိခဲ့ဖူးသည္၊ ၁၉၈၈ ကတည္းက လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ေရာက္ေနသူမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ (လဘသ၊ ဗကသ...စသည္)မွ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ကူးေျပာင္းလာသူမ်ားၾကား စစ္ေရးသက္သက္။ ႏုိင္ငံေရးသက္သက္ဟူ၍ အခ်င္းပြားခဲ့ၾကသည့္ ကာလတခု ရွိခဲ့ဖူးသည္၊ ထိုကာလကို ေက်ာ္လြားရန္ၾကိဳးစားသည့္ ျဖစ္စဥ္တြင္ သူ၏ တရားျပည့္မႈႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး စိတ္ရွည္မႈမ်ားက တပ္ရင္းအတြင္း အေရးပါအရာေရာက္ခဲ့သည္၊

သူက က်ေနာ္တို႔တပ္ရင္းရွိ ႏုိင္ငံေရးပါတီမွလာသူမ်ားထဲတြင္ ထူးျခားစြာ စစ္ေရးကိုစိတ္၀င္တစားရွိသူ။ တပ္ကိုင္ေကာင္းသူအျဖစ္ တပ္ရင္းက အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္းပဲ က်ေနာ္တို႔ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ၀င္ေရာက္ၾကသည့္အခါတြင္ သူက စစ္သင္တန္းမွဴးပင္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူက က်ေနာ္၏ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္သာလ်င္မက ဆရာလည္း ျဖစ္သည္၊ သူ သင္တန္းေပးခဲ့သည္က တပ္ရင္းတြင္း သင္တန္းသာလ်င္မဟုတ္၊ လ ပ ဒ တ(လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု) မွေပးေသာ ေကဒါ သင္တန္းတြင္လည္း စစ္သင္တန္းမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သူျဖစ္သည္၊
သူက ထင္းေခြ၊ ေရခပ္၊ ထမင္းခ်က္။ ရိကၡာရွာသည့္ အေသးစိတ္လုပ္ငန္းမွသည္ ေပၚလစီေရးရာေဆြးေႏြးမႈအထိ စိတ္အားထက္သန္စြာလုပ္ေလ့ရွိသည္၊ က်ေနာ္တို႔တပ္မ်ား လႈပ္ရွားစစ္ထြက္လ်င္ ကိုယ့္ရကၡာ ကိုယ္သယ္ၾက ရသည္၊ အေျခခံရိွ်ာမ်ားျဖစ္သည့္ ဆန္။ ဆီ။ ဆား။ ဟင္းခ်ဳိမႈန္႔...စသည့္၊ ထိုအထဲတြင္ အေလးဆံုးက ဆန္၊ က်ေနာ္တို႔ အီေကြးမန္႔ခါးပတ္တြင္ လံုခ်ည္ကို ျဖတ္ခ်ဳပ္ထားေသာ ဆန္ၾကိဳးရွိသည္၊ ခရီးေ၀းလ်င္ ေ၀းသလို ၂၄ ဗူးအထိလြယ္ရသည္၊ စစ္ေၾကာင္းနားသည့္ေနရာေရာက္လ်င္ ထိုဆန္ၾကိဳးထဲမွ ဆန္ယူၿပီးခ်က္သည္၊ ခရီးကေ၀း။ ေတာင္ေတြကိုတတ္ရႏွင့္ ဆန္ၾကိဳးက ေလးေသာအခါ အေတာ္မလြယ္သည့္ကိစၥ၊ ထိုအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ သူက အျခားရဲေဘာ္မ်ား၏ ဆန္ကို အရင္ယူသည္၊ ေနာက္ဆံုးမွ သူ႔ဆန္ၾကိဳးကို အသံုးျပဳသည္၊ ထိုသို႔ အေသးစိတ္မွ စၿပီး စည္းရံုးေရးမူကို က်င့္သံုးသည့္သူ၊

၁၉၉၃ - ရလလဖနယ္ေျမတြင္ မကဒတ၏ ႏုိင္ငံေရးလမ္းစဥ္မိတ္ဆက္ႏွင့္ လူထုစည္းရံုးေရးခရီးအျဖစ္ ပအို႔၀္ ေက်းရြာမ်ားကို လွည့္လည္ၾကစဥ္ကလည္း တပ္ရင္းမွခ်မွတ္ထားေသာ လူထုအား အကူအညီေပးေရးလုပ္ဟန္ကို ေမာပန္းေနသည့္ၾကားမွ ရဲေဘာ္တုိင္းႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းလုပ္ႏုိင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္၊ လုပ္လည္း လုပ္ႏုိင္ခဲ့သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔အၾကား နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္၊
သူႏွင့္ က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးသြားခဲ့ရသည့္စစ္ေၾကာင္းခရီးက ဗဟိုလံုၿခံဳေရးတုိက္ကင္းထြက္သည့္ ခရီးပင္၊ သိပ္မၾကာ သူႏွင့္ ရဲေဘာ္ေဆး အလယ္ပုိင္းေဒသ အေျခခံေဒသထိုးေဖါက္ေရးတပ္ဖြဲႏွင့္အတူ လိုက္ပါရန္ တာ၀န္ေပးအပ္ခံရသည္၊

(၅)
အျဖစ္အပ်က္မ်ားက မယံုၾကည္ႏုိင္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဇယ္ဆက္ေနသည္၊ မာနယ္ပေလာ က်သည္၊ က်ေနာ္တို႔ဗဟိုလည္း ဆုတ္ေပးလိုက္ရသည္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ပင္မတပ္ရင္းအင္အား အမ်ားစုက KNPP (ကရင္နီျပည္ တိုးတတ္ေရးပါတီ) ေဒသဘက္ကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားရၿပီ၊ ကိုတိုက္ေမာင္းႏွင့္ အပါအ၀င္က်ေနာ္တို႔ တပ္စိတ္တစိတ္က်န္ခဲ့သည္၊ အလယ္ပုိင္းေဒသကို ထြက္ခြာရန္၊ က်ေနာ္တို႔မသြားျဖစ္၊ ကိုတိုက္ေမာင္း ကြယ္လြန္သည္၊ (၂၆ – ၄ – ၉၅) ႏွေျမာတသမႈေတြမွ အနည္မထိုင္ေသး အလယ္ပိုင္းအလုပ္အဖြဲမွ ေၾကးနန္စာေရာက္လာသည္၊ “ရဲေဘာ္ ၾကည္ဆန္းအား ရန္သူမွ လက္ရဖမ္းမိ” (၂၈ - ၉ – ၉၅) ႏွစ္ရက္သာၾကာသည္၊ ေနာက္ထပ္ေၾကးနန္း၊ “ရဲေဘာ္ၾကည္ဆန္း ယေန႔ပင္ က်ဆံုး” (၃၀ – ၉ – ၉၅) သြားၿပီ၊ က်ေနာ့္အခ်စ္ေတြ အဆုပ္လိုက္ေၾကြ၊ လြတ္ေျမာက္ေရးဗဟို။ ေတာ္လွန္ေရးဆံုရပ္။ ေတာ္လွန္စစ္ရဲ႕ ကြပ္ကဲေရးဌာန။ မိမိဗဟို။ မိမိတပ္ရင္း။ ေလးစားအားထားရသည့္ တပ္မႈး။ ညီရင္းအကိုလို ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ေနာင္ေတာ္ရဲေဘာ္ၾကီး၊

က်ေနာ့္ရဲေဘာ္ၾကီး ရန္သူ႔လက္အတြင္း အသက္ရွင္လ်က္ဆင္းသက္ခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ရက္တာခရီး၊ ျဖစ္ကာစမွာေတာ့ သိုးသိုးသန္႔သန္႔၊ စက္လိုင္းေပၚမွ စကားမ်ား၊ သိပ္ေတာ့ျဖင့္ ရုပ္လံုးမၾကြ၊ မပီျပင္ေသး၊
ေနာက္ေတာ့ အလယ္ပိုင္းအလုပ္အဖြဲ႔မွ ဗဟိုသို႔ျပန္လာၾကသူမ်ား ေရာက္လာသည္၊ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လဲ ထိုေဒသကိုေရာက္သြားျဖစ္ခဲ့သည္၊ ပီျပင္လာၿပီ၊ ရုပ္လံုးၾကြလာၿပီ၊ ၾကားရသည့္သတင္းမ်ားက ၾကက္သီးပင္ထမိသည္၊

“သူရဲေကာင္းဆန္ခဲ့တယ္” “ေတာ္လွန္ေရးသမားပီသတယ္” “ေဒသခံလူထုအားလံုးက စုပ္တသပ္သပ္နဲ႔ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳၾကတယ္” “ရန္သူေတြ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတယ္” သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္၊ ၾကည့္စမ္း၊ ေတာ္လွန္တဲ့သူရဲေကာင္းတေယာက္ ကိုယ္အနီးအနားမွာ ကုိယ္နဲ႔အတူတူရွိေနခဲ့တာ၊ ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္ခဲ့ပါတယ္ ရဲေဘာ္ၾကီး၊
ရန္သူက သူ႔ကို ကၽြဲက်ေအာက္ရြာႏွင္ လွည္းစခန္းရြာအၾကားတြင္ ဖမ္းမိသြားျခင္းျဖစ္သည္၊ သူနဲ႔အတူ ရဲေဘာ္ရဲထိုက္ (အဘ)လည္းပါသည္၊ ရဲေဘာ္ ရဲထိုက္ကထိုေနရာတြင္ပင္ က်ဆံုးသြားသည္၊ သူ႔ကိုေတာ့ အရွင္မိသြားသည္၊ ၀ုိင္း၀န္းထိုးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္ၿပီး တုတ္ေႏွာင္ေခၚေဆာင္သြားၾကသည္၊ ေျပာခဲ့ၿပီးသလို ထိုေဒသက ရန္၀င္။ ငါ၀င္ေဒသ၊ တဖက္ႏွင့္ တဖက္ အၿပီးတိုင္ဖယ္ရွားေရးအတြက္ လူထုအားကို ထူေထာင္ရသည္၊ ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ ေထာက္ခံသည့္ လူထုကို အခိုင္အမာအင္အားစုျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ရသည္၊ ထိုကိစၥကို အရပ္၀တ္ျဖင့္ လႈပ္ရွားသြားလာေနသည့္ သူအပါအ၀င္ အလုပ္အဖြဲ႔မ်ားက အသိဆံုး၊

သူ႔ကို ရန္သူက အရွင္မိသြားေတာ့ အၾကီးအက်ယ္ စစ္ေဆးေတာ့သည္၊ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုကလြဲၿပီး အ၀တ္အားလံုးကို ခၽြတ္သည္၊ ၾကိဳးနဲ႔တုတ္ၿပီး ထိုးၾကိတ္ကန္ေက်ာက္ၾကသည္၊ ခါးပတ္ႏွင့္ ရိုက္သည္၊ ေသနက္ဒင္ႏွင့္ ထုၾကၿပီး လူထုႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို သစၥာေဖါက္ေအာင္လုပ္ၾကသည္၊ မရ၊ ရြာစဥ္လွည့္ၿပီး ရြာထဲက ေတာ္လွန္ေရးသစၥာခံ လူထုအမာခံမ်ားကို ေဖၚထုတ္ခိုင္းသည္၊ သူလံုး၀မေျပာ၊ သူ႔ကို ဓါးျဖင့္မႊမ္းသည္ဟုပင္သိရသည္၊ အံၾကိတ္ခံခဲ့သည္၊ ရန္သူကို သူေျပာတဲ့စကားေတြက “မသိဘူး” “မရွိဘူး” “ငါကိုသတ္ ဘာမွမေျပာဘူး” လူထုႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးသစၥာကို အသက္ထက္တန္ဖိုးထားခဲ့သည္၊ ျဖစ္သမွ်ကိစၥမွန္သမွ်ကို သူတဦးတည္း ခါးစီးခံခဲ့သည္၊ ေတာ္လွန္ေသာ တာ၀န္ခံစိတ္ဓါတ္။ မွန္ကန္ေသာ လူထုအေတြးအေခၚ။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ လူထုကို အလုပ္အေၾကြးျပဳေရး လမ္းစဥ္၊
ၾကည့္ေနၾကရသည့္ လူထုထဲမွာ သူ႔ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြရွိေနသည္၊ သူလည္းသိသည္၊ သို႔ေသာ္ ဘယ္လိုပင္ႏွိပ္စက္ပါေစ သူတို႔ကို ေယာင္လို႔ေတာင္မွ လွည့္မၾကည့္၊ တကိုယ္လံုး ေယာင္ကိုင္း။ ညဳိမည္း။ ေသြးအလိမ္းလိမ္း၊ ျမင္ရသူတိုင္း ႏွလံုးသည္းပြတ္ ဆြဲယူလႊင့္ပစ္ခံရသည့္ပမာ နာက်င္ေၾကမြ၊ သူကို ျမင္မိသူတိုင္း ငုိမိၾက၊ လူစိတ္မရွိတဲ့ စစ္၀ါဒီေတြကို အသည္းနာမိၾက၊ “ေတာ္ေတာ့္ကို လူမဆန္ေအာင္ ႏွိပ္စက္လိုက္ၾကတာဗ်ာ။ အဲဒီေကာင္ေတြ လူမွဟုတ္ေသးရဲ႕လားလို႔ေတာင္ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္၊ က်ေနာ္ဆိုရင္ သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္လာလို႔ ေဖၚခ်င္လည္းေဖၚပါေစဆိုၿပီး သူနဲ႔တည့္တည့္မွာသြားရပ္ေနတာ၊ က်ေနာ့္ကိုလည္း ေတြ႔တယ္၊ လံုး၀ကို ေဖၚမသြားဘူးဗ်ာ၊ ဒီေလာက္သစၥာရွိၿပီး သတၱိရွိတဲ့လူမ်ဳိး လံုး၀မေတြ႔ဖူးေသးဘူး၊” ဟူ၍ သူ႔မိတ္ေဆြတဦးက က်ေနာ့္ကို ေျပာျပသည္၊
အဆံုးတြင္ေတာ့ ရန္သူလက္ေလ်ာ့သြားရသည္၊ လူထုကိုသစၥာခံၿပီး ရန္သူကို ထီမထင္ခဲ့သူ။ သံဓိဌာန္ ျပတ္သားသူ။ အခက္အခဲကို စိန္ေခၚရဲသူ။ အသက္စြန္႔ရန္ ၀န္မေလးသူကို ရန္သူ အရႈံးေပးလိုက္ရသည္၊ ေသမိန္႔၊ ေသျခင္းကိုေတာင္းခံေနသူအတြက္ ေသမိန္႔သည္ တုန္လႈပ္စရာမဟုတ္၊ ဆုလာဒ္၊ ရန္သူေတာင္းဆိုသည့္ သတင္းကိုသူကမေပး၊ သူေတာင္းဆိုသည့္ ေသမိန္႔ကိုသာ ရန္သူက ေပးလိုက္ရသည္၊

ရန္သူက သူ႔ကို လက္ခုတ္ထဲက ေရလို႔ထင္ခဲ့သည္၊ ထိုထင္ျမင္ခ်က္ကို သူ၏ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔တိုက္ပဲြ၀င္ရဲသည့္ သတၱိက ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲျပစ္ႏုိင္ခဲ့သည္၊ ရန္သူတို႔ ေၾကာက္ဒူးတုန္ခဲ့ရၿပီ၊ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ သူ႔ကို တာ၀န္ခံႏွိပ္စက္ခဲ့သူ တပ္ၾကပ္ၾကီးမွာ စိတ္ေခ်ာက္ျခားၿပီး စိတၱဇေဆးရံုသို႔ ပို႔လိုက္ရသည့္သတင္းက ဖံုးမရေအာင္ ပြင့္ထြက္လာသည္၊

(၆)
ရဲေဘာ္ ညဳိထြန္းေအာင္က ရန္သူ၏ လူမဆန္ေသာ ရက္စက္မႈၾကားမွ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အလံထူရင္း ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္စြာ က်ဆံုးခဲ့ရၿပီ၊ သို႔ေသာ္ တန္ဖိုးရွိေသာ...၊ သူ၏တန္ဖိုးႏွင့္ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ျပန္ေျပာင္းတသ ဂုဏ္ယူမိျဖစ္ရင္းမွ သူကိုယ္တိုင္ေရးခဲ့သည့္ ကဗ်ာတပုဒ္က က်ေနာ့္ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္တိုး၀င္လာေတာ့သည္၊

“တိမ္ကိုစီး၍”
ေတာင္တန္းေတြဆီကေန
ဧရာ၀တီႏွင့္ ခ်င္းတြင္းကို
လြမ္းေမာရင္း
ဆရာၾကည္ေအာင္က
သစၥာရွာဖို႔ “ငါ” ျမင္းစီးတယ္တဲ့၊

က်ေနာ္တို႔ေလ
ေသနတ္ထမ္း၍
ရွမ္းေတာင္တန္းရဲ႕
အျမင့္ဆံုးတေနရာမွာ
သစၥာရွာဖို႔
တိမ္စီးေနတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ ကိုညဳိထြန္းေအာင္၊ ရဲေဘာ္ၾကီးဟာ ျမင့္ျမတ္စြာတိမ္ကိုစီးၿပီး သစၥာခရီးထြက္ႏုိင္ခဲ့ပါၿပီ၊ ဒါဟာ သစၥာတရားက တိမ္သားတိမ္ဆိုင္ေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး ရဲေဘာ္ၾကီးကို သူရဲေကာင္းဗိမၼာန္ဆီ ခရီးႏွင္ေနတာပါ၊ အဖိႏွိပ္ခံတို႔ရဲ႕ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းမွာ ရဲေဘာ္ၾကီးဟာ ျပန္တမ္း၀င္ခဲ့ပါၿပီ၊ အဆိုးဆံုးအေျခအေနမွာပင္ ေတာ္လွန္ေရးကို သစၥာခံ။ လူထုကို အလုပ္ေၾကြးျပဳ။ ရန္သူအေပၚျပတ္သား ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရဲတဲ့စိတ္ဓါတ္၊ အဲဒီစိတ္ဓါတ္ဟာ ဦးညႊတ္အပ္တဲ့ “ညဳိထြန္းေအာင္ စိတ္ဓါတ္”

ညဳိထက္ (လမ္းသစ္ဦး)
(ဆံုဆည္းရာ ဘေလာ့ဘ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။)