ပ်ံသန္းႏိုင္စြမ္းေတာင္ပံမ်ားႏွင့္ ႏွင္းျဖဴဇီးကြက္မ်ား

မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

မည္သူဖြင့္လိုက္သည္မသိ၊ အခန္းထဲတြင္ “ေလွာင္ခိ်ဳင့္ထဲကေတး” သီခ်င္းသံ လြင့္ထြက္လာ.၊ က်ြန္ေတာ့္ စိတ္အလ်ဥ္က ႐ုပ္တရက္ တုန့္ကနဲရပ္သြားသလိုိလုိ၊ ထို့ေနာက္ သီခ်င္းသံကိို ၾကားတခ်က္ မၾကားတခ်က္၊ ဖတ္လက္စစာအုပ္ႏွင့္ သီခ်င္းသံၾကား အေတြးမ်ား စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီကူးလ်က္၊ သည္အေျခအေနသည္ တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ရပ္သာ ျဖစ္သည္ဆိုလ်င္လည္း အေတာ္ထူးျခားသည့္ တိုက္ဆိုင္မႈဟုသာ ေျပာရမည္ျဖစ္သည္ထင္.၊

စာအုပ္က ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုသမြၽတ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသံရံုး သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကား ေရးဌာနမွ ထုတ္ေ၀ၿပီး ဆရာလွသမိန္ ျပန္ဆိုသည့္ ေခတ္သစ္ဂ်ာမန္လက္ေရြးစင္စာေပ ျဖစ္သည္၊ စာအုပ္ ဘာသာျပန္သူ. အမွာစကားတြင္ စာအုပ္.မူလအမည္မွာ PEN ျဖစ္ေၾကာင္း။ P မွာ Poem ကဗ်ာ။ E မွာ Essay ျဖစ္၍ N ကား Novel ၀တၴဳကို ဆိုလိုေၾကာင္း။ အဆိုပါ စကား ၃ လံုး. အစအကၡရာမ်ားအား ေပါင္းစပ္ဖန္တီးထားေသာ “ကေလာင္” ဟု အနက္အဓိပၸါယ္ရေၾကာင္း။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ဂ်ာမန္စာေရးစရာမ်ား. စာေပလက္ရာသစ္မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္တင္ျပထားေၾကာင္း။ မူရင္းစာေရးသူတို့. ေရးဖြဲ့ပံု။ ယူဆပံု။ စိတ္ကူးပံု။ တင္စားပံု။ စကားသံုးႏႈန္းပံု။ ေတြးေခၚစဥ္းစားပံု။ တီထြင္ပံုႏွင့္ ေရးဖြဲ႔ခ်က္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အရင္းအတိုင္း သံုးသပ္ေလ့လာမိေစရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် အတိအက် ျပန္ဆိုထားေၾကာင္း ဆိုပါသည္၊ စာအုပ္ကိုဖတ္ၾကည့္လွ်င္ ဘာသာျပန္ဆိုသူ. ေစတနာႏွင့္ အားထုတ္မႈကို ထင္ထင္လင္းလင္းျမင္ရလိမ့္မည္၊ ေက်းဇူးႀကီးလွသည္ဟု ေအာက္ေမ့.၊ စာအုပ္ကို ၀တၴဳမ်ား။ ကဗ်ာမ်ား။ ေဆာင္းပါမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား ဟူ၍အခန္း ၄ ခန္းခြဲ စီစဥ္ထားၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲသေဘာ စာေရးသူတို့.ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းကို ေဖၚျပထားသည္မွာလည္း ထူးျခားခ်က္လို ျဖစ္ေနသည္၊

ေလာေလာလတ္လတ္ က်ြန္ေတာ္ဖတ္ေနသည္က ၁၉၇၂ ႏွစ္အတြက္ စာေပႏိုဗယ္လ္ဆုရွင္ ဂ်ာမန္စာေရးဆရာ ဟိန္းနရစ္ဘိုးလ္. သူတို႔ပ်ံမေျပးၾကေပ ဆိုသည့္ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအခန္းပါ စာတစ္ပုဒ္၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ ထည့္ထားႈသာ ေဆြးေႏြးခ်က္ ျဖစ္ရသည္ ထင္.၊ တကယ္က ရသစာတမ္းလိုလို။ ဘာလိုလို က်ြန္ေတာ္လည္း မခြဲျခမ္းတတ္၊ စာေပေ၀ဖန္သူတို့သာ လိမၼာတတ္ၯပြန္ေပလိမ့္မည္ထင္ရ.၊

စာ စလ်င္စျခင္း စာေရးသူက ယခုႏွစ္တြင္ အေရးအပါဆံုးေသာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူမႈေရးပြဲလမ္းသဘင္ ကိစဏဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္းဟု သင္သိလိုေပလိမ့္မည္၊ ဆိုကာ ပြဲလမ္းႏွစ္ရပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ သီးျခားခြဲသင့္ပါသနည္း၊ ဟုေမးလိုက္သည္၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူမႈေရးသည္ ခြဲျခား၍ ပိုင္းျခား၍ မရႏိုင္။ ေၾကာင္း သူ့အျမင္ကိုတင္ျပလာသည္၊ ထို့ေနာက္ အႏုပညာႏွင့္ လူမႈအသိုက္အ၀န္း(လူ့အဖြဲ႔အစည္း) သည္သာ အစဥ္အျမဲပင္ တသီးတျခား ျဖစ္ေပသည္၊ ဟု ဆို၍ သူ့အယူအဆကို ၀ံ့၀ံ့စားစား ထုတ္ေဖၚခ်ျပလိုက္သည္၊ သေဘာတူျခင္းမတူျခင္း လက္ခံျခင္းမခံျခင္းတို့မွာ ဘက္သေဘာရပ္တည္ခ်က္ ကိစၥအျဖစ္ႏွလံုးပိုက္၍ စာကိုဆက္ဖတ္ ေနမိသည္၊

သူ့အေနႏွင့္ ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ခု. အေရးပါဆံုးေသာ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာေဆာင္ရြက္ခ်က္ႏွင့္ အေရးပါဆံုးေသာ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္မႈမွာ ႏွစ္စဥ္လည္ပတ္ေနၾကအတိုင္း ေဒသတိရိစၦာန္႐ံုရွိ က်ြႏ္ုပ္မိတ္ေဆြ ႏွင္းျဖဴဇီးကြက္ႀကီးထံ ႏွစ္တပတ္လည္ လည္ပတ္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္၊ ဟု ဆိုလိုက္ရာ က်ြန္ေတာ့္စိတ္တြင္ အံ့အားသင့္ျခင္းႏွင့္ နားမလည္ႏိုင္ျခင္းတို့ ျဖတ္ကနဲလွ်ပ္ေျပးသြား.၊
ဘယ့္ႏွယ္ ေရွ႕မွာတစ္ေလွ်ာက္လံုး အေရးပါသည့္ယဥ္ေက်းမႈတို႔ အေရးပါသည့္ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္တို႔ စသည့္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားလွသည့္ စကားမ်ားေျပာလာေနရင္းမွ သူ. အေရးပါေသာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မွာကား ငွက္တစ္ေကာင္ထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုပါလိမ့္ဟု သိခ်င္စိတ္က တဖြါးဖြါးေပၚလာ.၊

ထို့ေနာက္ဆက္လက္၍ ထိုဇီးကြက္မႀကီး အေၾကာင္းႏွင့္ ထိုဇီးကြက္မႀကီးထံ သူ အဘယ္
ေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္သြားေရာက္လည္ပတ္ရေၾကာင္းကို အဘယ္အရာသည္ဇီးကြက္မႀကီးထံ (၀ါ) သူ.ေရွ့ေမွာက္သို့ သြားေရာက္ရေလေအာင္ ဆြဲေဆာင္သနည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူသည္ လက္ခံေတြ႔ဆံုႏိုင္သူ မဟုတ္ပါ၊ ထိုမွတပါး သူ ေတြ႔ဆံုရသူအတြက္ အလြန္ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ဆန္းစစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္၊ က်ြႏ္ုပ္အား ဆြဲေဆာင္ေသာအရာမွာ သူသည္အလြန္လွပ၍ အလြန္စင္ၾကယ္ၿပီး။ အလြန္လိမၼာ၍ အလြန္႐ိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္၊ ထိုမွတပါး သူသည္ အလြန္လည္းရဲရင့္ေပသည္၊ သို့ရာတြင္ ယခုအခ်ိန္တြင္ကား သူ.ရဲရင့္မႈကို မ်ားစြာအသံုး မခ်ႏိုင္ေသးေပ၊ သူ. ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာအရာကို တြက္ဆရသေလာက္မွာ သူ. ေလွာင္အိမ္ သံတန္းမ်ားသာ ျဖစ္ေပသည္၊ ဟု ေျပာ၍ ထိုဇီးကြက္မႀကီး. ပကတိအေျခအေနႏွင့္စ႐ိုက္သဘာ၀ကို ေဖၚရႊန္းလိုက္သည္၊ လွပျခင္းႏွင့္ စင္ၾကယ္ျခင္းကို တြဲဖက္ျပဳ ရဲရင့္ျခင္း လိမၼာျခင္းတို့ ရွိသည္ မွန္ေသာ္လည္း ထိုအရည္အခ်င္းမ်ား သူအသံုးမခ်ႏိုင္ေသးေၾကာင္း။ ေလာေလာဆယ္တြင္ သူ့ခံႏိုင္ရည္ကို တိုင္းဆရန္မွာ ေလွာင္အိမ္ႏွင့္ သံတန္းမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း လွပစြာေရးဖြဲ႔ျပ.၊ က်ြန္ေတာ့္ စိတ္အထင္ ႐ိုင္းသည္ဆိုသည္မွာလည္း အဂၤလိပ္လို Wild ကိုၫႊန္းသည္ထင္.၊ သို့ဆိုလ်င္ သဘာ၀အတိုင္းျဖစ္ေသာ။ အျပဳအျပင္ မရွိေသာ။ ဟန္ေဆာင္ဖံုးကြယ္မႈတို့ ကင္းေသာ အ႐ိုင္းဆန္ျခင္းသာျဖစ္ရမည္၊ မေသြးရေသးသည့္ ေက်ာက္မ်က္ကို အ႐ိုင္းတံုးဟု ေခၚသည့္ႏွယ္ ျဖစ္ေလမည္လားဟု ေတြးမိသည္၊

စာေရးသူက သူႏွင့္ ထိုဇီးကြက္ႀကီးတို့ မည္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား ေဆြးေဆြးေႏြးၾကသည္ကို စာဖတ္သူ.သိခ်င္စိတ္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ႏိုးဆြေပးျပန္ပါသည္၊ စာေရးဆရာမ်ားသည္ ႏွင္းျဖဴဇီးကြက္ႏွင့္ အဘယ္အရာကို ေဆြးေႏြးသနည္း၊

သူႏွင့္ ႏွင္းျဖဴဇီးကြက္တို့ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို တဆက္တည္းေျပာခ်လိုက္.၊ မကုန္ခန္းႏိုင္ေသာ အသြင္အျပင္ႏွင့္ အႏွစ္သာရအေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္၊ ယခုႏွစ္တြင္ကား က်ြႏ္ုပ္တုိ့. ေဆြးေႏြးခ်က္ေခါင္းစဥ္မွာ လြတ္လပ္ေရး. အသြင္အျပင္ႏွင့္အႏွစ္သာရ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္၊

စာေရးသူက ႏွင္းျဖဴဇီးကြက္မႀကီးကို စေဆြးေႏြးပံုကို ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုသည္၊ “အျခား ေရခဲငွက္ႏွင့္ လင္းတႀကီးမ်ားကဲ့သို့ အမိုးမဲ့ေလဟာျပင္ၿခံ၀င္း ကာရံေပးထားပါသလား” ဟုေမးသည္၊ ဇီးကြက္မႀကီးက “ဟုတ္ကဲ့” ဟုေျဖသည္၊ သို့ရာတြင္ သူကျငင္းပယ္ခဲ့သည္၊ ေလွာင္အိမ္ကိုသာ ပိုသေဘာၾကသည္၊ ထိုေခ်အခ် စကားေျပာခန္းကိုက်ြန္ေတာ္ နားလည္ခ်က္မွာ အျခားေသာေရခဲငွက္ႏွင့္ လင္းတႀကီးမ်ားကို အမိုးပါသည့္ အကာအရံၾကားတြင္ ထားသည့္နည္းတူ သူ့အားလည္း ထိုသို့ ေနခ်င္ပါသလား ေမးသည့္အခါ။ သူက ထိုသို့ မေနခ်င္ေၾကာင္း ေလွာင္အိမ္ကိုသာ ပိုသေဘာၾကေၾကာင္း ေျပာၿပီး။ အမိုးမဲ့ေလဟာျပင္ကို ျငင္းဆန္ခဲ့ေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပဟန္ဟု သေဘာရသည္၊

ထိုေရာအခါ စာေရးသူက ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဟု ညီးတြားမိလိုက္သည္၊ ထို့ျပင္လည္း ႊ စင္ၾကယ္ေသာ လွပေသာ။ လိမြၽာေသာ။ ႐ိုးေသာ ဇီးကြက္မႀကီးႏွင့္ စကားေျပာမိသည့္ အခါတိုင္းတြင္ သူ့ကိုယ္သူ အလြန္မိုက္မဲလွသည္ဟု ခံစားရမိေၾကာင္းဆိုပါသည္၊ ထို့ေၾကာင့္ ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ရပ္လိုက္သည္၊

သည္ေတာ့မွ ဇီးကြက္မႀကီးက “ေရခဲငွက္နဲ႔ လင္းတေတြ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ရွင္သတိမထားမိဘူးလား” ဟု ေမးသည္၊ “ထားမိပါတယ္၊ သူတို့ဟာႀကီးမားတဲ့ အေတာင္ပံႀကီးေတြ ကိုျဖန့္႐ိုက္ခတ္ၿပီး ခန္းနားတဲ့ ဟိတ္ဟန္ေတြကို ျပသေနၾကတယ္၊” ဟု သူေျဖလိုက္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ။ ဇီးကြက္မႀကီး. အေမးကို ဆက္ေရးသြားျပန္သည္၊ “႐ွင္ သူတို့ အေ၀းကို ပ်ံသြားတာကိုေရာ ေတြ႔ဘူးလား၊” “ဟင့္အင္း၊ က်ဳပ္ သူတို႔ပ်ံေျပးတာ မျမင္ဖူးဘူး” ဟု ျပန္ေျဖရင္း။ ဘာမ်ား ဆက္ေျပာမွာပါလိမ့္ ဆိုသည့္အေတြးႏွင့္ ၿငိမ္သက္ေနဟန္ရွိ.၊

“ဒီလိုဆိုရင္လည္း က်ြန္မရဲ့ မိတ္ေဆြမိုက္ႀကီးရယ္။ ဘာေၾကာင့္ မျမင္ရတာလဲ၊ သူတို့အေတာင္ပံႀကီးေတြ ႐ိုက္ခတ္ၿပီး တခမ္းတနား ဟိတ္ဟန္ေတြ လွည့္ျပသားဘဲ၊ ဒါေပမယ့္ သူတို့ပ်ံမေျပးႏိုင္ၾကဘူးရွင့္ ၊ သူတို့ အေတာင္ပံေတြကို ညွပ္ခံထားရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္လဲ က်ြန္မ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ ေနခ်င္တာေပါ့၊ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ေလဟာျပင္ဆိုတာ သံတိုင္သံတန္းေတြေတာ့ မရွိဘူးေပါ့၊ ဒါေပမယ္လို့ အေတာင္ေတြ ညွပ္ခံထားရတယ္ေလ၊ ေလွာင္အိမ္ဆိုတာမ်ိဳးက သံတိုင္သံတန္းေတြေတာ့ရွိတာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ အေတာင္ပံအညွပ္မခံရဘူးမို့လား၊”

“က်မပ်ံႏိုင္စြမ္းရွိသေလာက္ သူတို့ပ်ံႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါဘူး”

စာေရးသူက ထိုေနရာတြင္ သူ့စာကို တိကနဲ ပိပိယိယိ ျဖတ္ခ်လိုက္သည္၊ က်ြန္ေတာ့္ရင္ထဲဟာကနဲ၊ သူေျပာခ်င္သမွ်ကို အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ ေျပာခ်ၿပီးသြားၿပီ၊ ဘာမွ်မက်န္ေတာ့၊ က်ြန္ေတာ့္မွာသာ အမိုးဖြင့္ေလွာင္အိမ္ထဲမွ ေရခဲငွက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ လင္းတႀကီးမ်ားအေၾကာင္း ဘက္ေပါင္းစံု သံတိုင္သံတန္းတို႔ ကာရံ ခံေနရသည့္ ႏွင္းျဖဴ ဇီးကြက္ႀကီးမ်ားအေၾကာင္း ေတြးမိေနသည္၊
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ